Starzenie określane jest jako proces degeneracji.
Obecnie możemy żyć dłużej, ale wcale nie lepiej.
Jeśli moglibyśmy znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego w średnim wieku nasz organizm przeżywa kryzys łatwiej moglibyśmy temu zapobiec. Rozpocząć profilaktykę.
Hans Selye rozpoznał, że fizjologiczne choroby mogą powstawać z psychologicznych powodów, takich jak stres. Wszystko, czego doświadczamy w życiu jest cielesnym doświadczeniem.
Często uczymy się żyć z bólem i z urazami, nie wierząc w możliwość zmiany tego stanu.
Wiemy jednak, że niektórych omija proces starzenia. Mamy wiele przykładów aktywnych długowiecznych, np. Sofokles pisał swoje dzieła jeszcze w wieku 90 lat.
Nie ma powodu, aby nasze ciało cierpiało, może ono jedyne zakończyć swoje życie bez względu na wiek.
Nawykowy stan zapomnienia (SMA sensory-motor-amnezja) jest to utrata pamięci jak niektóre mięsnie i grupy mięśniowe są odczuwane i jak je kontrolować. Ponieważ zjawisko to występuje w centralnym układzie nerwowym, nie jesteśmy go świadomi. Obraz nas samych, tego, co możemy doświadczyć i co możemy zrobić jest głęboko niszczony przez nawykowy stan zapomnienia. Ale on nie ma nic wspólnego ze starością. Może pojawić się kiedykolwiek, nawet w dzieciństwie. Występuje głównie u dzieci, które wzrastają w rodzinach dysfunkcyjnych czy w strachu takim jak wojna lub agresja. Permanentnie podniesione ramiona, zapadnięta klatka piersiowa, zanadto wygięta szyja spowodowane chronicznie przykurczonymi mięśniami to również główne objawy traumatycznych wypadków oraz poważnych operacji przechodzonych w młodym wieku.
Należy zauważyć:
1) Nawykowy stan zapomnienia może rozpocząć się w każdym wieku, ale jest wyczuwalny i zauważalny przeważnie po 30,40 roku życia.
2) Jest on połączony z systemem nerwowym.
3) Ponieważ odpowiedź adaptacyjna jest wyuczona może być także oduczony, przeprogramowana.
Oduczyć się tego, co jest nauczone i przypomnieć sobie to, co było zapomniane ? są to unikalne, wspaniałe dwie zdolności ludzkie. Osiem podstawowych ćwiczeń somatycznych daje prostą efektywną drogę do przeprogramowania naszego nawykowego stanu zapomnienia.
Ćwiczenia somatyczne wpływają pozytywnie na główne problemy zdrowotne układu krążenia, raka, a także choroby psychiczne. Mogą one zmienić naszą odpowiedź na pytania:
– jak żyjemy,
– jak bardzo wierzymy, że nasz umysł i ciało współpracują ze sobą,
– jak myślimy,
– jak bardzo jesteśmy silni w kontrolowaniu naszego życia,
– jak odpowiedzialni powinniśmy być w opiekowaniu się naszym całym istnieniem, a to natomiast wpływa na filozoficzne zrozumienie natury naszej egzystencji.
Nawykowy stan zapomnienia nie jest patologią ani medyczną ani chirurgiczną i nie może być diagnozowany ani leczony w tych konwencjach. Jest to natomiast somatyczna patologia, która nie wymaga zabiegu tylko edukacji. Systematyczne praktykowanie świadomości ciała pozwala nam odczuć i doświadczać, że jesteśmy w ciągłym procesie rozkwitu, rozwoju, ekspansji, a nie degenracji i rozpadu, który jest nam przedstawiany jako mit starzenia.